Μονεμβασιά

Photo: Νίκος Κόκκας

👉 Πάσχα στη Μονεμβασιά:
Κατάνυξη, θάλασσα και γεύσεις στην καρδιά της άνοιξης

Στη Μονεμβασιά, στοιχεία εαρινά και αιθέρια ταυτόχρονα, είναι ικανά να δώσουν τη σωστή διάσταση αυτού που ονομάζουμε ελληνικό Πάσχα.

                

                                                      Από την

TRAVEL TEAM

Στο άκουσμα της λέξης και μόνο Μονεμβασιά, το σκηνικό στήνεται στο μυαλό σου. Πέτρα, κάστρο, θάλασσα είναι τα στέρεα στοιχεία του τόπου που ύμνησε ο Γιάννης Ρίτσος και τόσοι άλλοι σπουδαίοι. Υπάρχουν όμως πέρα από το Μυρτώο Πέλαγος και τις ομορφιές της Άνω Πόλης, στοιχεία εαρινά και αιθέρια ταυτόχρονα, ικανά να μας δώσουν τη σωστή διάσταση αυτού που ονομάζουμε ελληνικό Πάσχα.

Κι αυτό γιατί εδώ, στα πλακόστρωτα σοκάκια μιας πόλης σταθερά γοητευτικής θα γίνετε μάρτυρες μιας σειράς εθίμων μοναδικών και υπέροχων. Ειδικότερα, μιας και μιλάμε για Πάσχα, στη Μονεμβασιά γίνεται μία από τις πιο συγκινητικές περιφορές του Επιταφίου στην Ελλάδα, με το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει επί εκατονταετίες στα πλακόστρωτα σοκάκια της μεσαιωνικής πολιτείας, να ενισχύει τη θρησκευτική κατάνυξη και το βίωμα της εμπειρίας.

Έτσι, το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, λαμβάνει χώρα η έξοδος του Επιταφίου, με την φιλαρμονική να προπορεύεται και την πομπή να διασχίζει την ανατολική πλευρά της καστροπολιτείας, καταλήγοντας στον ναό της Παναγιάς της Χρυσαφίτισσας. Το Μεγάλο Σάββατο, στο πρώτο άκουσμα του «Χριστός Ανέστη», ακολουθούν τα καθιερωμένα κεράσματα στα τραπέζια. Εδώ πρωταγωνιστούν, εκτός από τη μαγειρίτσα, οι λεπτόφυλλες χορτόπιτες (οι επονομαζόμενες σαΐτες) και η «στάμνα», δηλαδή χοιρινές μπουκίτσες με πατάτες, οι οποίες σερβίρονται σε πήλινο δοχείο.

Μονεμβασιά

Photo: Νίκος Κόκκας

Μονεμβασιά

Photo: Νίκος Κόκκας

Μονεμβασιά

Photo: Νίκος Κόκκας

Μια επίσκεψη που αξίζει ιδιαίτερα είναι και αυτή στο εκκλησάκι της Αγίας Σοφίας, που στέκει στη θέση του από τα τέλη του 12ου αιώνα και θεωρείται αντίγραφο της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να δείτε μερικές υπέροχες βυζαντινές τοιχογραφίες, αφού πρώτα επικοινωνήσετε ώστε να ενημερωθείτε για τις ώρες λειτουργίας.

Μονεμβασιά

Photo: Νίκος Κόκκας

Μονεμβασιά

Photo: Νίκος Κόκκας

Αγία Σοφία

Photo: Νίκος Κόκκας

Πέρα φυσικά από την περιδιάβασή σας στα θρησκευτικά τοπόσημα της καστροπολιτείας, η Μονεμβασιά αποτελεί από μόνη της ένα ζωντανό μνημείο ιστορίας και πολιτισμού, ιδανική για πεζοπορία εν τω μέσω αφενός της ανοιξιάτικης φύσης και αφετέρου μιας ιστορίας που μαρτυρά ένα ταξίδι αιώνων το οποίο περιλαμβάνει Ενετούς, Τούρκους και Φράγκους.

Μονεμβασιά

Photo: Χρήστος Βρεττός

Μονεμβασιά

Photo: Νίκος Κόκκας

Όσο για τις βουτιές σας, αν ο καιρός το επιτρέπει, η Μονεμβασιά και η γύρω περιοχή προσφέρει επιλογές για όλες τις διαθέσεις: άμμο ή πέτρα, κοσμικές ή ερημικές. Η πιο γνωστή παραλία της περιοχής δεν είναι άλλη από τα Αμπελάκια, με την ψιλή άμμο και τα ρηχά νερά, ενώ σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το κάστρο εξαιρετική επιλογή αποτελεί και ο Ξιφιάς, που είναι καλά προστατευμένος από τους βοριάδες. Αν προχωρήσετε λίγο πιο μακριά, ένα μισάωρο από τη Μονεμβασιά, βρίσκεται η εκπληκτική παραλία του Σίμου, με τα γαλαζοπράσινα νερά και τις χαρακτηριστικές αμμοθίνες.

Σε ό,τι αφορά το πιο πρακτικό σκέλος του ταξιδιού σας τώρα, αν θέλετε να μείνετε μέσα στο κάστρο, ετοιμαστείτε να μείνετε σε μικρούς ξενώνες, στους οποίους δεν έχουν γίνει παρεμβάσεις κατά την ανακαίνισή τους, ακριβώς ώστε να γίνει σεβαστή η πολιτιστική διάσταση. Η άνεση και η πολυτέλεια, ωστόσο, δεν λείπουν, αφού οι ιδιοκτήτες έχουν κατορθώσει να προσφέρουν όλες τις σημερινές ανέσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι παραδοσιακοί ξενώνες «Αρδάμης», με τον Πύργο ύψους 14 μέτρων και τις βεράντες με θέα στη θάλασσα, αλλά και «Τα Κελιά», ενώ, εκτός κάστρου, τα Kinsterna Hotel και Λαζαρέτο αποτελούν εξίσου εξαιρετικές επιλογές, συνδυάζοντας γραφικότητα και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες φιλοξενίας.

Μονεμβασιά

Photo: Χρήστος Βρεττός

👉 Πάσχα στη Μονεμβασιά:
 5 εμπειρίες που πρέπει να ζήσετε στο «Γιβραλτάρ της Ανατολής»

Η άνοιξη είναι ίσως η καλύτερη εποχή για να επισκεφθείτε αυτό το μαγικό μέρος της Ελλάδας

                                                  Από την

TRAVEL TEAM

H Mονεμβασιά είναι ο τόπος γέννησης του Γιάννη Ρίτσου, ο οποίος σε ποίημά του, την χαρακτήρισε «Πέτρινο Καράβι». Είναι, επίσης, ένας τόπος με πανέμορφη αρχιτεκτονική και τοπία. Όταν περπατά κανείς στη μικρή καστροπολιτεία της Πελοποννήσου νομίζει πως ο χρόνος έχει σταματήσει αρκετές εκατοντάδες χρόνια πριν, σε έναν τόπο που πέρασε από τα χέρια των Ενετών, των Τούρκων, των Φράγκων, των πειρατών και τέλος των Ελλήνων. Το Πάσχα, στην καρδιά της άνοιξης, είναι μάλλον η ωραιότερη περίοδος για να επισκεφθείτε αυτό το ιδιαίτερο μέρος και να νιώσετε την ιδιαίτερη αύρα της πόλης που αποκαλείται και «Γιβραλτάρ της Ανατολής».

Eπιτάφιος σε βυζαντινή ατμόσφαιρα 

Στη Μονεμβασιά γίνεται μία από τις ωραιότερες περιφορές του Επιταφίου στην Ελλάδα και φυσικά σε αυτό συμβάλλει ότι γίνεται εδώ και εκατοντάδες χρόνια στα πλακόστρωτα σοκάκια της μεσαιωνικής πολιτείας. Οι πιστοί ακολουθούν τον Επιτάφιο κρατώντας κεριά ενώ οι ψαλμωδίες αντηχούν στον μεγάλο βράχο δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα σπάνιας ηχητικής ομορφιάς. Το Μεγάλο Σάββατο όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην πλατεία με το Κανόνι και την Εκκλησία του Ελκόμενου Χριστού.

Μονεμβασιά

Photo: Χρήστος Βρεττός

Αφού ακουστεί το Χριστός Ανέστη η «δράση» μεταφέρεται σε κάποια από τις πολύ όμορφες ταβέρνες του Κάστρου. Εκτός από την παραδοσιακή μαγειρίτσα εδώ θα δοκιμάσετε και ντόπιες νοστιμιές όπως γκόγκλες, δηλαδή χειροποίητα  ζυμαρικά βρασμένα με βούτυρο τα οποία σερβίρονται μόνο με ντόπιο τυρί, «σαΐτες», δηλαδή χορτόπιτες με πάρα πολύ λεπτό φύλλο και «στάμνα», δηλαδή χοιρινές μπουκίτσες με πατάτες οι οποίες σερβίρονται σε πήλινο δοχείο. 

Ο Ναός της Αγίας Σοφίας

Photo: Χρήστος Βρεττός

Μονεμβασιά

Photo: Χρήστος Βρεττός

Βόλτα στην Άνω Πόλη και την Αγία Σοφία 

Για αυτή τη βόλτα, καλό θα είναι να επιλέξετε ένα σημείο της ημέρας που να μην υπάρχει πολλή ζέστη, όπως και να φοράτε άνετα ρούχα και παπούτσια γιατί «προβλέπεται» ανέβασμα σκαλιών και λαχάνιασμα. Όμως, η Πύλη της Άνω Πόλης στην οποία θα φτάσετε θα σας αποζημιώσει. Η θέα προς την καστροπολιτεία και το Μυρτώο Πέλαγος είναι συγκλονιστική και πιθανότατα θα αποτυπωθεί στους λογαριασμούς σας στα social media. Αφού κάνετε ένα διάλειμμα για να ξεκουραστείτε, μετά από μερικά ακόμα σκαλοπάτια θα βρεθείτε στο εκκλησάκι της Αγίας Σοφίας. Ένας ναός που στέκει στη θέση του από τα τέλη του 12ου αιώνα και θεωρείται αντίγραφο της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

Μονεμβασιά

Photo: Χρήστος Βρεττός

Οι τοπικές παραδόσεις συνδέουν τον ναό με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο, ενώ γραπτές πηγές αναφέρουν ότι ήταν αφιερωμένη στην Παναγία Οδηγήτρια του Μυστρά. Καλό είναι πριν έρθετε εδώ να έχετε ενημερωθεί πρώτα για τις ώρες που ο ναός είναι ανοιχτός ώστε να μπορέσετε να μπείτε μέσα και να δείτε τις βυζαντινές τοιχογραφίες. 

Eπίσκεψη στο Σπήλαιο της Καστανιάς 

Αν έχετε αρκετό χρόνο, αξίζει να κάνετε μία εκδρομή έως το σπήλαιο της Καστανιάς. Εμείς φτάσαμε εδώ από την παραθαλάσσια επαρχιακή οδό σε περίπου 1 ώρα. Χρειάστηκαν περίπου 3 εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί αυτό το καταπληκτικό φυσικό γλυπτό σύνολο με τις τεράστιες κολώνες, τα «σεντόνια», τα «χταπόδια», τα «πουλιά , «τα ελεφαντάκια» , τους δίσκους και τους σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Η οργανωμένη ξανάγηση διαρκεί 30 με 40 λεπτά αλλά θα θέλαμε να περάσουμε την υπόλοιπη μέρα μας εκεί. Αφού δείτε το σπήλαιο αξίζει να συνεχίσετε με το αυτοκίνητο για τη Νεάπολη με τα γραφικά σοκάκια, την ωραία αρχιτεκτονική τις κοσμοπολίτικες ταβέρνες για θαλασσινούς μεζέδες και τα δύο χιλιόμετρα οργανωμένης και πεντακάθαρης παραλίας. 

Να (μην) δείτε τα αξιοθέατα 

Η καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς είναι ολόκληρη από μόνη της ένα αξιοθέατο. Οπότε κανείς δεν θα σας παρεξηγήσει αν η χαλάρωση και η μαγεία του τοπίου σας κάνουν να ξεχάσετε να επισκεφθείτε το Σπίτι του Γιάννη Ρίτσου, την αρχαιολογική Συλλογή ή τον ναό του Αγίου Νικολάου, ή αν δεν φροντίσετε να μάθετε την (όντως ενδιαφέρουσα) ιστορία του Κάστρου.

Το σπίτι του Γιάννη Ρίτσου
στη Μονεμβασιά

Photo: Χρήστος Βρεττός

Μονεμβασιά

Photo: Χρήστος Βρεττός

Μονεμβασιά

Photo: ΜΟΡΙΑΣ 21

Ένας τόπος ιδανικός για εύκολη πεζοπορία

Η περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία ακόμα και αν δεν είστε ιδιαίτερα φίλοι αυτού του χόμπι. Γιατί η Μονεμβασιά έχει πολλές διαδρομές σχετικά εύκολες, που περισσότερο έχουν περιηγητικό παρά ορειβατικό χαρακτήρα. Διαδρομές που αναδεικνύουν την περιοχή ιστορικά, αρχιτεκτονικά και περιβαλλοντικά. Διαδρομές στις οποίες με εύκολο τρόπο μπορείτε να συνδυάσετε το βουνό με τη θάλασσα, τη μοναδική ελληνική ανοιξιάτικη φύση με την απαράμιλλη θέα. 

Χαρταετός:
Το έθιμο – Τι συμβολίζει το πέταγμα του –  

  Η ιστορία του

Χαρταετός: Το έθιμο – Τι συμβολίζει το πέταγμα του – Η ιστορία του

Ο χαρταετός που πετάμε την Καθαρά Δευτέρα, δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, που ίπταται στον αέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Το πέταγμά του στα ύψη και ο χορός του με τον άνεμο, ψηλά στον καταγάλανο ουρανό, υποδηλώνει την ανάταση, την κάθαρση της ψυχής μετά το διονυσιακό ξεφάντωμα της Αποκριάς.

Από που προέρχεται ο χαρταετός

Μολονότι ο χαρταετός πρωταγωνιστεί στα δικά μας Κούλουμα, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι πατρίδα του είναι η μακρινή Ανατολή.

Ο χαρταετός έχει βαθιές ρίζες και πετάει για πρώτη φορά γύρω στο 200 π.Χ. στην αρχαία Κίνα και τη Μαλαισία. Εκεί κατασκευάζονται οι πρώτοι χαρταετοί από μετάξι και μπαμπού και μάλιστα με τη μορφή που έχουν ως επί το πλείστον μέχρι σήμερα στις χώρες αυτές, η οποία δεν είναι άλλη από τη μορφή του δράκου.

Από την Κίνα οι χαρταετοί ταξιδεύουν στην Κορέα και την Ιαπωνία για να εμπλουτιστούν με περισσότερα σχέδια.

Αλλά και στην ελληνική αρχαιότητα, ο χαρταετός δεν ήταν άγνωστος. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντα -4ος αι. π. Χ.- χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αετό.

Ενώ υπάρχει και ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής με παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια μικρή λευκή σαΐτα (είδος αετού) με το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.

Πιθανότατα βέβαια, τα πειράματα ή τα παιχνίδια των Αρχαίων Ελλήνων με τους “αετούς” θα πρέπει να γίνονταν με πανί τουλάχιστον ως το Μεσαίωνα. Καθώς η χώρα μας δεν διέθετε σε αφθονία το χαρτί.

Πώς έφτασε ο χαρταετός στην Ευρώπη

Γύρο στο 1400 μ.Χ. οι Ευρωπαίοι εξερευνητές που ταξιδεύουν στις χώρες της Ασίας φέρνουν τους χαρταετούς στην γηραιά ήπειρο, όπου κατά τους δυο Παγκόσμιους πολέμους χρησιμοποιούνται ως συσκευές παρατήρησης.

Ο Μάρκο Πόλο γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, όπου τον περιγράφει και για τις επικίνδυνες επανδρωμένες πτήσεις του.

Τα νεότερα χρόνια, πολλές λεπτομέρειες για την παρουσία του χαρταετού στη Γηραιά Ήπειρο έχουμε το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία. Στη δεύτερη περίπτωση, ένας κληρικός αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι χρησιμοποιούσαν τον χαρταετό σαν παιχνίδι χαράς την ημέρα του Πάσχα.

Ακολουθούν οι χρόνοι της επιστημονικής χρησιμοποίησης των χαρταετών (ή και υφασματαετών) ώσπου το 1752 στην Αμερική ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εκτέλεσε το διάσημο πείραμά του, διαπιστώνοντας με τεχνητό αετό τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και του κεραυνού, οπότε και κατασκεύασε το αλεξικέραυνο.

Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε έναν τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.

Υπάρχει προφορική παράδοση που αγγίζει τα όρια του μύθου, ότι τη μεγάλη γέφυρα του Νιαγάρα την άρχισαν, ρίχνοντας απέναντι με χαρταετό το πρώτο σχοινί.

Ο χαρταετός στη μακραίωνη ιστορία του χρησιμοποιήθηκε με διάφορους τρόπους, για τη μέτρηση της θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων. Ακόμα για μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού. Αλλά ακόμα και για αεροφωτογραφίσεις.

Ο χαρταετός στην Ελλάδα

Ο Χαρταετός έφθασε στην Ελλάδα πρώτα από τα λιμάνια Ανατολής (Σμύρνη-Χίο-Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, της Σύρας, των Πατρών και ακολούθησαν τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε κανείς να αγοράσει σπάγκο και χρωματιστό χαρτί.

Η κατασκευή ενός χαρταετού σήμερα είναι σχετικά εύκολη υπόθεση καθώς υπάρχουν όλα τα τεχνικά μέσα.

Στην Ελλάδα οι χαρταετοί κατασκευάζονται από παιδιά με ή χωρίς τη βοήθεια των μεγάλων με απλά υλικά όπως χαρτί, καλάμι ή λεπτό πηχάκι, σπάγγο και εφημερίδες και με περισσεύματα από τις αποκριάτικες κορδέλες.

Τι συμβολίζει το έθιμο

Ο συμβολισμός εθίμου στην Αρχαία Κίνα ήταν η επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό. Μάλιστα οι άνθρωποι πίστευαν τότε ότι όσο πιο ψηλά πετάξει ο χαρταετός τόσο πιο πιθανό ήταν ο Θεός να δει τις ευχές τους που κρεμιόντουσαν πάνω του και να τις πραγματοποιήσει!

Ο συμβολισμός του πετάγματος του χαρταετού στην ελληνική χριστιανική παράδοση είναι αρκετά συναφής. Καθώς συμβολίζει το πέταγμα της ανθρώπινης ψυχής προς το Θείο.

Με άλλα λόγια θέλει να πει ότι ο προορισμός του πνεύματος του ανθρώπου είναι στον ουρανό δίπλα στον δημιουργό του.

Το γεγονός δε, ότι το έθιμο γίνεται κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι, καθώς πραγματοποιείται την πρώτη μέρα της Σαρακοστής, οπότε οι χριστιανοί ξεκινούν τη σωματική και πνευματική τους κάθαρση μέσω της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής.

Το έθιμο του χαρταετού σήμερα
ανά τον κόσμο

Σήμερα κάθε χώρα έχει τα δικά της έθιμα γύρω από το πέταγμα του χαρταετού.

Στην Κίνα θεωρείται ιεροτελεστία από την κατασκευή του ως και το πέταγμά του. Και μάλιστα διοργανώνονται διαγωνισμοί κάθε χρόνο για τον καλύτερο χαρταετό.

Μάλιστα, οι Κινέζοι πιστεύουν ακόμα και σήμερα ότι πετώντας τον χαρταετό διώχνουν την κακή τύχη. Και ότι όσο ψηλότερα φτάσει ο αετός τους, τόσο καλύτερη τύχη θα έχουν.

Στην Οσάκα της Ιαπωνίας, κάθε χρόνο, την πέμπτη ημέρα του Μαίου, οι μικροί Ιάπωνες περιμένουν το Κοντομόνοχι. Ή αλλιώς τη Μέρα των Παιδιών.

Εκείνη την ημέρα, οι οικογένειες που έχουν μικρούς γιους συνηθίζουν να ανεμίζουν στον κήπο πολύχρωμες κορδέλες και πελώριους χαρταετούς σε σχήμα κυπρίνου, που τους έχουν δέσει σ’ ένα μεγάλο στύλο από μπαμπού μ’ έναν ανεμόμυλο στην κορυφή του.

Μια από τις πιο εντυπωσιακές γιορτές πραγματοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στη Βόρεια Ινδία, είναι η γιορτή “Basant”, η οποία πραγματοποιείται κάθε Φεβρουάριο και στο Πακιστάν για την υποδοχή της άνοιξης.

Επί της ουσίας στήνεται ένα μεγάλο γλέντι, το οποίο προσμένουν με μεγάλη ανυπομονησία μικροί και μεγάλοι.

Σε αυτή τη γιορτή, όλοι λαχταρούν να κατακτήσουν με τον χαρταετό τους τον ουρανό. Πράγμα που θα τους εξασφαλίσει η χρήση των πιο καλών υλικών, και ιδιαίτερα του ανθεκτικότερου σπάγγου, ο οποίος επικαλύπτεται με σκόνη γυαλιού.

Μαζί με τα υλικά, αυτό που καθορίζει τη νίκη είναι οι επιδέξιοι χειρισμοί που γίνονται κυρίως από τις ταράτσες των σπιτιών.

Οι ονομασίες του χαρταετού
 στις διάφορες χώρες

Στην Αγγλία, ονομάζεται kite, το οποίο είναι το όνομα ενός υπέροχου πουλιού.

Στην Ιαπωνία, τακο που σημαίνει χταπόδι και έχει να κάνει με τους πολλούς σπάγκους που κρέμονται από αυτόν.

Στο Μεξικό τον ονομάζουν papalote που σημαίνει πεταλούδα.

Στη Γερμανία, Drachen που σημαίνει δράκος.

Στην χώρα μας, πέρα από την κλασική ονομασία χαρταετός, στη Θράκη τον λένε και πετάκι, ενώ στα Επτάνησα και φύσουνα.

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ:
Η ιστορία του και ο τρόπος που φτιάχνεται

Η ιστορία του χαρταετού φαίνεται ότι ξεκινά από το 1000 π.Χ. Για πρώτη φορά ο χαρταετός έκανε την εμφάνισή του στον ουρανό από την Κίνα!

Ο πρώτος χαρταετός που κατασκεύασαν οι Κινέζοι ήταν από μετάξι και μπαμπού ενώ είχε την μορφή δράκου. Ο «δράκος» αποτελούσε για την Κίνα, ιερό – θεϊκό σύμβολο και ένα αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας.

Στην συνέχεια, ταξιδεύοντας μέχρι την Ιαπωνία, εμπλουτίστηκε περισσότερο από πλευράς κατασκευής. Εκεί, πήρε την μορφή των Σαμουράι, ενώ στην Ινδία οι χαρταετοί έχουν τις ρίζες τους στην Ινδουιστική μυθολογία.

Σε κάθε χώρα πάντως, το πέταγμα του χαρταετού, έχει διάφορες διαστάσεις, αφού συσχετίζεται με διαφορετικές παραδόσεις. Για παράδειγμα στην Κίνα, το πέταγμα του χαρταετού, αποτελεί ολόκληρη ιεροτελεστία, αφού διοργανώνεται και διαγωνισμός για την ανάδειξη του καλύτερου.

Στην Ιαπωνία πάλι, υπάρχει το έθιμο «Κοντομόνοχι». Σύμφωνα μ’ αυτό, που σημαίνει «η μέρα των παιδιών», οι οικογένειες που έχουν μικρό γιο, φτιάχνουν πελώριους χαρταετούς, σε σχήμα μεγάλου ψαριού, στους οποίους έχουν δέσει πολύχρωμες κορδέλες και αφού τους στηρίξουν σε έναν μεγάλο στύλο στην αυλή του σπιτιού, τους αφήνουν να ανεμίζουν. Οι χαρταετοί συμβολίζουν την οικογένεια του κάθε σπιτιού!

Ένα άλλο παραδοσιακό έθιμο για το πέταγμα του χαρταετού, είναι και στην Ινδία το λεγόμενο, «Basant». Αυτό είναι ένα έθιμο, που πραγματοποιούν κάθε χρόνο τον Φεβρουάριο προκειμένου να υποδεχτούν την άνοιξη.

Στην Ευρώπη, ο χαρταετός πρωτοκάνει την εμφάνισή του, γύρω στο 1400 μ.Χ. Τον 18ο αιώνα, ο χαρταετός χρησιμοποιήθηκε και στην επιστήμη. Ο μετεωρολόγος Alexander Wilson, Σκωτσέζος στην καταγωγή, χρησιμοποίησε χαρταετούς, προκειμένου να ανυψώσει θερμόμετρα μέχρι τα 3000 πόδια. Στόχος του, ήταν να μπορέσει να καταγράψει τις διαφορές θερμοκρασίας στα μεγάλα υψόμετρα.

Σύμφωνα με την ιστορία, το 1853, πέταξε το πρώτο ανεμοπλάνο, που μπόρεσε να σηκώσει το βάρος ενός ανθρώπου και να πετάξει για 40 δευτερόλεπτα.

Στα βάθη του χρόνου ο χαρταετός είναι αναπόσπαστο κομμάτι και της δικής μας ελληνικής παράδοσης και έχει την δική του ξεχωριστή θέση την Καθαρά Δευτέρα!

Εξοπλιστείτε λοιπόν με όλα τα απαραίτητα σύνεργα, και με τον χαρταετό στο χέρι κατακτήστε τους ουρανούς.

Πώς φτιάχνουμε χαρταετό

Θα χρειαστούμε

-3 ελαφρά πηχάκια από ξύλο, περίπου 80 εκατοστά το καθένα

-Χαρτί ή πολύ λεπτό νάιλον

-Γερό σπάγκο

-Λεπτό σύρμα

-Κολλητική ταινία

-Χρωματιστά χαρτιά για την ουρά

Κατασκευή

Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνουμε δύο μικρές εγκοπές.

Δένουμε γερά μεταξύ τους τα τρία πηχάκια από τη μέση με τον σπάγκο, και αφήνουμε περίπου μισό μέτρο ακόμα να κρέμεται (ως σχήμα).

Στην άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνουμε γερά το σύρμα, και το περνάμε περιμετρικά γύρω από το σκελετό του χαρταετού, κάνοντας μια στροφή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχουμε κάνει την εγκοπή.

Φροντίζουμε όπως θα γυρίζουμε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές έτσι ώστε στο τέλος να έχουμε ένα κανονικό εξάγωνο.

Ακουμπάμε το σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, και το κόβουμε γύρω – γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών (ως σχήμα).

Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη και να διακοσμήσουμε την επιφάνεια του χαρτιού όπως μας αρέσει, έτσι ώστε να έχουμε ένα μοναδικό χαρταετό. Μπορούμε να κολλήσουμε διάφορα διακοσμητικά, ή να ζωγραφίσουμε τη σημαία της αγαπημένης μας ομάδας, πρόσωπα, πεταλούδες, πουλιά και ζώα.

Κατόπιν ξαναβάζουμε το σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, γυρίζουμε τα περιθώρια προς τα μέσα και τα κολλάμε με την κολλητική ταινία.

Σε δύο άκρα (β και γ) στερεώνουμε σπάγκο για να δέσουμε στη μέση του την ουρά. Προσέχουμε ώστε: αβ = αγ = γδ= βδ. Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το μήκος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει (ως σχήμα).

Την ουρά μπορούμε να την κατασκευάσουμε από λωρίδες που θα έχουμε κόψει από εφημερίδες ή χρωματιστά χαρτιά μεγέθους
20 Χ 20 εκατοστά τα οποία δένουμε στο σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο.

Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσαμε την ουρά, (ε και ζ) δένουμε τα ζύγια.

Εδώ πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού βρίσκεται στα ζύγια του. Τα ζύγια είναι δύο κομμάτια σπάγκος δεμένος στα άκρα ε και ζ, που το καθένα ενώνεται με τον σπάγκο που αφήσαμε να κρέμεται από το κέντρο του χαρταετού. Τα ζύγια πρέπει να σχηματίσουν ένα ισοσκελές τρίγωνο.

Στο σημείο της ένωσης δένουμε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.

Βρίσκουμε ένα πλάτωμα μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα, γυρίζουμε τον χαρταετό μας κόντρα στον άνεμο… και ΑΜΟΛΑ ΚΑΛΟΥΜΠΑ!