Anthoula P. Veziri

Looking for … WiFi

Every summer for the last few years, I face the same problem: I don’t have WiFi for my laptop. This means that I have to think and do something in order to find the solution. So I thought about it and I find it!

I go with my laptop to cafes, beach bars, taverns and there, after ordering, I have free WiFi. At first the frequenters look at me curiously, but after a while they get used to it. From there, I log into Facebook, check my emails, but also do various tasks that may include, for example, some tests in seminars that I attend.

I remember one time I was with my daughter in the cafeteria of a summer resort. My daughter was annoyed that I wasn’t paying attention to her and said:
“Oh mom, put that computer away, let’s talk for a while!” “Stop my child, I told her afterwards, I’m taking a test now, don’t talk  to me!”

Another time in a village tavern, after we sat down and ordered, I also got the coveted WiFi. I took out my laptop, turned it on and I connected. Soon, among the salad, meat, beer and fries, there was my laptop and I was working normally. The others looked at me questioningly, I don’t know exactly what they were saying and I didn’t care. I was doing my job!

Now that I think about it, searching for WiFi on my vacation has one good side: I get out of the house, see new places and meet other people. Who said that technology isolates us and distances us from others?

It has happened to me a few times that some acquaintances and friends share the internet data for my mobile. The last time indeed it was at a fair. We laughed a lot and had a great time!

Searching for WiFi during my holidays is very interesting and gives me pleasant moments, since it is combined with new and unforgettable experiences!

Anthoula P. Veziri

Anthoula P. Veziri

Anthoula P. Veziri

Anthoula P. Veziri

Summer books

I read books all year round. I love books, I care about them, they are a part of me, even if I didn’t write them and I can’t imagine my life without them.

The truth is that I have filled my house with books, which are everywhere and it is certain that at some point I will not be able to pass. But I still buy  books constantly , which I read, without worrying about the space they take up.

So every summer, before I go on vacation, I make sure to order two or three new books from my local bookstore, since I already have some at home that I haven’t read yet.

But that is not all. At the stops we make in the car, to go to our destination, I always find beautiful and original books, which arouse my interest and thus I buy what I am interested in and like the most.

Many times, however, at my holiday destination, I find outdoor bookstores that have books on various topics and for many tastes, so I find and buy a book for me too.

And of course I can not forget a small and beautiful bookstore, where I spend most of the summer days, with a kind gentleman who is always willing to serve me and assures me every time, that I can choose any book I want and he will order it and he will bring it to me in two or three days.

I am very happy to find interesting books in my holiday places in the summer as well, from people who love the book and make sure it is available for sale, in an imaginative, but also traditional way, in every summer destination.

Anthoula P. Veziri

Πώς μυρίζει το καλοκαίρι;
Από την Dammy

Καθώς τσέκαρα δεξιά κι αριστερά διάφορες φωτογραφίες φίλων και διαβάζοντας τσεκ ινς με ξέφρενο ενθουσιασμό για τη γαματοσύνη του καλοκαιριού, πέρασαν σκέψεις από το μυαλό μου και μια ερώτηση το τριβελίζει συστηματικά: Πώς μυρίζει το καλοκαίρι;

Την απάντηση την έδωσα πρόσφατα στον εαυτό μου, με το πρώτο μου, για φέτος, μπάνιο στη θάλασσα. Μέχρι να φτάσω στην παραλία, ο αέρας χτυπούσε το πρόσωπό μου και με βοήθησε να σκεφτώ ξεκάθαρα πώς να μυρίζει άραγε το καλοκαίρι. Η μυρωδιά του φρέσκου ψωμιού και του φρεσκοκομμένου καφέ μου απέσπασαν την προσοχή, αλλά «όχι», σκέφτηκα, «δεν μυρίζει έτσι το καλοκαίρι» και συνέχισα να αναρωτιέμαι και να περιεργάζομαι το σύμπαν γύρω μου…

Αφήνοντας για λίγο πίσω την πόλη, ένιωσα να αφήνω πίσω μου ένα βάρος άγχους και μιζέριας σε συνδυασμό με μπόλικη ένταση και θορυβώδη σκηνικά. Ήθελα πρώτη φορά τόσο πολύ, μέσα στα τελευταία 3 χρόνια, να βρεθώ στην παραλία για να ανακαλύψω από το τίποτα την μυρωδιά αυτή του καλοκαιριού που μας κυνηγάει όλο το έτος και μας κάνει να θέλουμε να περάσει γρήγορα ο χρόνος για το επόμενο.

Μύριζε ο αέρας καρπούζι καθώς περνούσαμε έξω από μικρά συνοικιακά μανάβικα αλλά και πάλι η μυρωδιά δεν ήταν αυτή! Τσατίστηκα για λίγο με τον εαυτό μου. Σκεφτόμουν μήπως άδικα το ψάχνω, μήπως είναι υποκειμενικό το θέμα ή μήπως είμαι τρελή μήπως τά ’χω χαμένα, που λέει το άσμα, και η ουσία είναι στην μυρωδιά των διακοπών (που ακόμα δεν έχω πάει), στην μυρωδιά από τα ξέφρενα ξενύχτια απόλυτου κλάμπινγκ με τα πάρτι άνιμαλ φιλαράκια (που δεν έχω), στην μυρωδιά της καθημερινής εξόδου όπου τρως τα λεφτά σου να σε δουν οι άλλοι πως βγήκες (που εγώ λεφτά δεν έχω) ή στην τελική, μήπως βρίσκεται στην μυρωδιά εκείνη των 3ήμερων αποδράσεων με το γιοτ (που εγώ δεν έχω)…Και λέω μήπως τελικά φταίω εγώ;

«Αποκλείεται», αναφώνησα μέσα μου, «το καλοκαίρι είναι για όλους, κάτι άλλο θα είναι!». Φτάνοντας στην παραλία, ξύπνησαν μνήμες από την παιδική μου ηλικία…Πάντα μου άρεσε η θάλασσα! Να κολυμπάω μέχρι εκεί που δεν πατάω, να κάνω βουτιές, να κάνω ψαράκια με τις πέτρες, να ψάχνω για κοχύλια…Μου άρεσε να φοράω τη μάσκα μου και να κοιτάω τον πάτο της θάλασσας ή να απλώνομαι σαν την Βουγιουκλάκη (χωρίς το στρώμα) και να προσπαθώ να κρατήσω το σώμα μου στην επιφάνεια με τον φόβο μην με τσιμπήσει κανένα ψάρι… Ευθύς αμέσως το κατάλαβα!

Αν μπορούσα θα φώναζα σαν άλλος Αρχιμήδης «Εύρηκα!». Αυτή είναι η μυρωδιά του καλοκαιριού! Τόσα χρόνια δεν το είχα καταλάβει…Ίσως και να προσπαθούσα να την απαρνηθώ…Το καλοκαίρι μυρίζει αυθορμητισμό, όνειρο, παιχνίδι και παιδική ζωντάνια! Νόμιζα πως όντας πια ενήλικη, δεν θα μπορούσε να είναι αυτή η μυρωδιά κι ο ορισμός του καλοκαιριού, μα έσφαλα! Το καλοκαίρι μυρίζει γύρω μας έντονα και τρυπάει τα μυαλά, τα ξεσηκώνει και τα προστάζει σαν άλλος Διόνυσος, να γίνουν ένα με τη φύση, να παίξουν, να νιώσουν ελεύθεροι και να ζήσουν τη στιγμή δίχως αύριο!

«Αυτό είναι!», είπα μέσα μου και μπήκα στη θάλασσα, ξεκινώντας, έστω και αργά, να παίρνω «βαθιές ανάσες» για να μπορέσω να πάρω «μεγάλες τζούρες» καλοκαιριού…

Καλοκαίρι είναι......
Από την αναγνώστρια της Lifoland,
 Δέσποινα Δημάρη.

Καλοκαίρι είναι......

Καλοκαίρι είναι να μπορείς να επιστρέφεις νοερά στα μέρη που αναπολείς ακούγοντας και μόνο τη λέξη καλοκαίρι...

Να πάρεις το αεροπλάνο ή το βαπόρι και να "χαθείς" στη διαδρομή του ταξιδιού σου.

Να μπορείς να επιστρέφεις στις αγαπημένες σου παραλίες και να νιώθεις την αύρα της κρυστάλλινης θάλασσας.

Να περπατάς στην άμμο και να μαζεύεις πεταλίδες και κοχύλια.

Να πατάς κατά λάθος αχινό και να σκέφτεσαι πώς να τον βγάλεις από το πόδι σου!

Η αλμύρα να αποτυπώνεται σε όλο σου το είναι.

Καλοκαίρι είναι να ξεκουράζεσαι υπό των ήχο των τζιτζικιών και των δεκαοχτούρων.

Να "χάνεσαι" στις σελίδες ενός βιβλίου τα ήσυχα βράδια ή στην παραλία υπό τον ήχο της θάλασσας!

Να κάθεσαι στην αυλή σου με ένα καρπούζι και να λες ιστορίες με τους φίλους σου.

Την ώρα που απολαμβάνεις το κολύμπι σου, ο ήλιος να "χάνεται" μέσα στα σύννεφα και οι πρώτες σταγόνες βροχής να κάνουν την εμφάνισή τους δημιουργώντας ένα υπέροχο μα συνάμα παράξενο σκηνικό και εσύ να χαμογελάς!

Να περπατάς στα σοκάκια ενός νησιού εξερευνώντας τις απλές ομορφιές του. Ή να επιστρέφεις στα μέρη των παιδικών σου χρόνων.

Καλοκαίρι είναι ο συνδυασμός του έναστρου ουρανού και της μυρωδιάς των λουλουδιών που σε συντροφεύουν στο θερινό σινεμά.

Να πηγαίνεις βαρκάδα με τη βάρκα του θείου σου, να κάθεσαι στην πλώρη νιώθοντας την αύρα της θάλασσας στο πρόσωπό σου και να παρατηρείς πώς μαζεύουν τα δίχτυα από τη θάλασσα καθώς απλώνεται ο "κόσμος του βυθού" μπροστά στα μάτια σου!

Καλοκαίρι είναι να απέχεις από τη βουή της πόλης και να απολαμβάνεις τον έναστρο ουρανό παρατηρώντας τη Μικρή και τη Μεγάλη Άρκτο! Να παρατηρείς τον ουρανό και εκείνη τη στιγμή να διαγράφεται η πορεία ενός αστεριού μέχρι να σβήσει...

Καλοκαίρι είναι να δημιουργείς μικρές καλοκαιρινές στιγμές και παντοτινές αναμνήσεις!

The Greek summer

The most beautiful season for me is summer. The summer in Greece is wonderful and all Greeks are looking forward to it, to close schools, to take time off work and to go on vacation. So, they rent a room in a hotel or a rented house for a few days, others go to their village, their place of origin, their parents, their friends, their best men or their relatives.

What almost everyone is looking for is the sea. Young and old are poured out on the beaches to swim for hours in its cool and clear blue waters. The sea revives us, creates our well-being and joy, cools us, relaxes and rests us. Access to the beach is always accompanied by a coffee in a plastic cup: frappe, freddo cappuccino, freddo espresso. Ice creams, beers and soft drinks also have their place of honor.

Sunscreens are essential accessories, as well as buckets with shovels, balls, rackets, masks and flippers. Children make the castles of their dreams, which after a while are usually destroyed by the feet of an angry child, to avenge his friend in the game or may be leveled by the waves of the sea.

The beach bars are full mainly of teenagers and young people who want to have fun with their friends or make new acquaintances. The summer music that sounds from the loudspeakers, creates a happy mood and the rhythms become more relaxed. Others prefer the seafood taverns to whet their appetite for lunch.

In summer, even the clothes are lighter and often unnecessary, since you can walk around all day in your swimsuit and barefoot on the sand, without caring if you get your clothes dirty or if you have to change them to do something else or go somewhere else.

The carefreeness and well-being we feel in the summer near the sea, is an important source of positive energy, which we store as a valuable supply for the remaining days that will follow, when the schools reopen, the employees will go to work and everyone will return to their daily activities.

Anthoula P. Veziri