Όποιος έχει τελειώσει το
σχολείο στην Ελλάδα, έχει βιώσει, όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και η οικογένειά του,
το θεσμό των πανελληνίων εξετάσεων. Ακόμα και αυτοί που δεν έδωσαν εξετάσεις,
έχουν επηρεαστεί σε κάποιο βαθμό, έστω και έμμεσα, από την ατμόσφαιρα των
εξετάσεων.
Από τις πρώτες τάξεις του
δημοτικού σχολείου, το όνειρο του κάθε μαθητή, αλλά και των γονιών του, είναι
να μεγαλώσει και να περάσει στο Πανεπιστήμιο. Το ελληνικό σχολείο, είναι
πράγματι κατά τέτοιο τρόπο δομημένο, ώστε η εισαγωγή του μαθητή στο
Πανεπιστήμιο ή στο Πολυτεχνείο να αποτελεί μονόδρομο, καθώς δεν υπάρχουν
αντίστοιχες αναγνωρισμένες σχολές τεχνικής εκπαίδευσης σε διάφορους τομείς,
όπου θα μπορούσαν οι μαθητές να φοιτήσουν και να έχουν ένα πτυχίο που θα τους
εξασφαλίζει επαγγελματική αποκατάσταση.
Με αυτόν τον τρόπο, οι Έλληνες
μαθητές αγχώνονται και αγωνιούν κάθε καλοκαίρι για τις εξετάσεις που θα τους
εξασφαλίσουν τον τίτλο του φοιτητή ή της φοιτήτριας, για να ανταμειφθούν οι
κόποι τους αλλά και των γονιών τους, που έχουν πληρώσει, τουλάχιστον για τα
τρία χρόνια του Λυκείου, ένα σωρό λεφτά στα φροντιστήρια. Γιατί χωρίς το φροντιστήριο,
κανείς δεν καταφέρνει να περάσει στο Πανεπιστήμιο ή στο Πολυτεχνείο, εκτός ίσως
πολύ λίγων εξαιρέσεων.
Εκείνο όμως που πρέπει να πούμε
στα παιδιά, για να μην απογοητευτούν, αν δεν τα καταφέρουν, είναι πως η ζωή και
η πρόοδος τους ή πολύ περισσότερο η ευτυχία τους, δεν καθορίζονται από τις
πανελλήνιες εξετάσεις. Οι ευκαιρίες για να μάθουμε πράγματα, να αποκτήσουμε γνώσεις,
να αλλάξουμε επάγγελμα, υπάρχουν σε όλη μας τη ζωή. Ειδικά στην εποχή μας, η
γνώση δεν σταματάει ποτέ και είμαστε αναγκασμένοι να μαθαίνουμε διαρκώς
καινούρια πράγματα. Επίσης, στη ζωή μας πρέπει να έχουμε επιλογές και να μην εγκλωβιζόμαστε
σε μία κατάσταση του τύπου: αυτό ή τίποτα. Ένας νέος άνθρωπος που ξεκινά τη ζωή
του και κάθε επιλογή είναι δυνατή, δεν πρέπει να στερεί από τον εαυτό του την
ευκαιρία και το δικαίωμα να επιλέγει και να αλλάζει γνώμη για το επάγγελμα που
θα ακολουθήσει, όταν για κάποιο λόγο, δεν καταφέρνει να κάνει αυτό που αρχικά
είχε σκεφτεί.
Στη ζωή υπάρχουν πολλές
ευκαιρίες, όχι μόνο μία, πολλές δυνατότητες και αρκετές επιλογές, αν έχουμε τη
διάθεση και τη θέληση να ψάξουμε αυτό που μας ταιριάζει και να το αποκτήσουμε. Είναι
πολύ μεγάλο κρίμα, τα νέα παιδιά, που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους, να
εγκλωβίζονται στο δίλημμα: Πανεπιστήμιο ή τίποτα. Εξάλλου στη ζωή μας δίνουμε
κάθε μέρα εξετάσεις με τη συμπεριφορά και τις επιλογές μας και αυτό δεν
σταματάει ποτέ.
Ανθούλα Π. Βεζύρη
